Tear Drops

PROLOGUE

"Bakit andito ka Carmen?" Galit na bulyaw ni Owen.

"K-kasi magdadalawang Buwan ka nang hindi nagpapakita sa akin e... nag-aalala lang ako." mangiyak ngiyak kong sambit habang nakahawak sa gate ng Bahay niya. Ni hindi man lang niya ako pinapasok.

"Pupuntahan naman kita dun ah." Akmang tatalikod na siya ng magsalita ako.

"Buntis ako. Owen!"

Nilingon niya ako. "Nagpapatawa ka ba?"

Umiling ako saka ko inabot ang ultrasound results. Matagal niyang tinitigan yon sabay dukot sa bulsa ng pantalon niya saka niya kinuha ang Pera mula sa wallet niya saka iyon ibinigay sa akin lahat.

Maang akong napatitig dito. "P-para saan ito?"

"Ayaw ko ng makita ang pagmumukha mo kaya umalis ka na!" Mariin nitong Sabi. "Kahit kelan hinding hindi kita magugustuhan! Pampalipas oras ka lang. Tignan mo nga ang hitsura mo! Kasalanan mo kung bakit ka buntis ngayon! Kasi uto-uto ka!"

Tumulo na ang mga luha ko. Napakapit na lamang ako sa tiyan ko. Tumalikod na siya sa akin saka ako nagsalita. "Wag kang mag-alala Owen kahit anino ko hinding hindi mo na makikita... sana sinabi mo na pampalipas oras mo lang pala ako...Akala ko kasi totoong mahal mo ako...hindi ko naman ipipilit sayo ang sarili ko e ...Sige salamat sa oras mo."

Saka ako marahang naglakad palayo sa Lugar na yon. Wala akong kamag anak. Alam ni Owen yon dahil sa Bahay Ampunan niya ako nakilala. Pinahid ko ang mga luha ko. Nagkamali ako ng pinagkatiwalaang tao.

"Sorry Baby...tingin ko Ikaw at ako na lang."