"Mehir" Gözlerine baktım. "Sen...sen yine o rüyaları mı görmeye başladın."Derin bir nefes verdim.Saklamanın bir anlamı yoktu.Geçmişte bu süreci yaşarken hepsi yanımdaydı ve ne olduğunu biliyorlardı. "Evet canikom"bakışlarımı zemine yönlendirdim. "Beynim yine aynı filmi kapalı gişe oynatıyor.Inatçı bir yönetmen gibi,asla beni dinlemiyor.Neyseki her gece değil. Oturduğu yerden beni kendine çekerek,başımı dizlerine yatırdı. "Babaanne dedim yattığım yerden." "Söyle kızım"pamuk sesi titremişti. "Neden babaanne?Gerçek olmadığını,kabus olduklarını kabul ettiğim halde,neden yıllar sonra tekrar geldiler.Rüyalarım neden en büyük düşmanım benim..."