Sessizdim. Fakat bu, fırtına öncesi bir sessizlikti. Ve o fırtınanın çıkmasına saniyeler kalmıştı. Sonunda hıçkırarak ağlamaya başladığımda bana destek olmak istermişçesine kolumu sıktırdı. Bu ne fayda edecekti ki. Güvende hissettirmiyordu ayrıca. Bunu fark etmiş olmalı ki güçsüz sesiyle konuştu. " Senin için ne yapabilirim.?" Sesi o boğazındaki hırıltıya rağmen, yumuşacık çıkmıştı. Fakat bu da bana güvende hissettirmiyordu. Sarılmaya ihtiyacım vardı. Hem de çok. "Sadece...Sadece,sus ve sarıl bana."
1 part