KANIN TILSIMI

"Yıllar önce annen bu kana sahip olduğunu anladığında seni korumaya çalıştı fakat aç gözlü LORENZO'LAR seni ailenden ayırıp bu dünyaya yolladı ve çıkış kapılarını yeniden bir özel kan açana kadar kapattırdı. Ailen bunu öğrenince kahroldu. Yıllarca bir yolunu aradılar fakat bulamadılar. Ta ki Ares ortaya çıkana kadar Ares kendi kanından olan seni dünyamıza davet ediyor. Sana meydan okuyor, ölümüne bir savaşa çağırıyor seni. Ya şimdi benimle gelirsin ya da burada kendini bir akıl hastası sanarak yaşamaya devam edersin."
Ares Lorenzo rüyalarımda beni kurtaran yakışıklı prens... karşımdaki adamın beni kandırıp kandırmaması umurumda değildi, zaten kaybedecek neyim vardı ki?
"Tamam, kabul ediyorum. Beni oraya götür." dediğimde zafer kazanmışça gülümsedi. Kağıtlarını karıştırıp karşımızda bir kapı açıldığında korku, heyecan ve şaşkınlığımı gizleyememiştim.
"Bu kapının ardında ki dünya da aileni, kraliyetini koruyacağına yemin ediyor musun?"
Hiç düşünmeden, "ediyorum."
"Ares Lorenzo'nun savaş yerine sana olan ölümüne meydan okumasına katılacağına yemin edebilir misin?"

Ölüm?

"Ares Lorenzo'nun meydan okumasına katılacağıma yemin ediyorum." Aras elini tutup kapıya doğru ilerlediğimizde gözümü kapatıp kendimi boşluğa bırakmıştım.