Gravity

Świat dzielił się na ten normalny i paranormalny.

Ten drugi był tajemnicą, chociaż wampiry prowadziły normalne życie. Przynajmniej większość z nich. Harry, przemieniony przez przypadek, jest wampirem od trzech lat i szczerze mówiąc gdyby nie nowa dieta i awersja do słońca, nikt nie powiedziałby, że jest wampirem. Jest trochę ciapowaty, cieszy się życiem (i to nie w hedonistyczny sposób) oraz myśli o niebieskich migdałach, przepuszczając pieniądze na głupoty.

I ten właśnie Harry znalazł jakiś czas wcześniej pracę w korporacji zarządzanej przez, o zgrozo, wampira jak z książek i filmów. Marudzącego, znudzonego i za bardzo seksownego jak na swój prawdziwy wiek Louisa, którego wzrok zatrzymuje się na nowym pracowniku jedynie o kilka sekund za długo. Tylko nie wiadomo czy z chęci zerkania na smukłe ciało, czy dlatego, żeby nowy asystent nie poplamił mu trzeci raz krwią białej kanapy w gabinecie. A może z obydwu powodów? To mógł jednak wiedzieć jedynie Harry.