"Oh, excusez-moi..." Hoor ik rechts van mij. Geïrriteerd kijk ik omhoog terwijl ik mijzelf weer op een knie hijs. Een blonde jongen kijkt op mij neer. Zijn blauwe ogen lijken bezorgd, vol spijt. Iets wat absoluut niet hoeft; geen pardon nodig voor hem om tegen mij op te botsen. Ik begin te glimlachen en sta op om niet meer naar hem op te hoeven kijken. "Bonjour Monsieur," Zijn al uitgestoken hand neem ik aan en terwijl ik deze schud glijden mijn ogen op en neer. "Tu Est très belle,"Zeg ik, wat zachter dan dat ik hem begroette. Mijn Frans is niet geweldig, maar als ik zo iemand als hij tegen kom weet ik in ieder geval wat ik zeggen moet: de waarheid.
_____
Milo komt naar hartje Parijs om zijn collectie aan Eiffeltoren foto's uit te breiden. Echter is er iemand die net iets te veel naar het midden van het pad is gaan lopen en hiermee Milo omstoot. Tegen alle verwachtingen in verontschuldigd Matthy zich meteen en stellen de twee zich aan elkaar voor. Het voelt vertrouwd, kunnen het vanaf minuut 1 met elkaar vinden. Een dag in de stad gevuld met toeristische activiteiten waarbij Milo het net een stukje leuker maakt voor Matthy om indruk op hem te maken.
"And the words i most regret are the ones i never meant to leave."
Wat als jij en je vrienden groep één grote droom hebben; een bekende band worden. Ze delen een passie van muziek maken, en willen dat graag hun baan maken. Alleen zijn er weinig die in hun geloven. De steun van vrienden en famillie hebben de meeste niet, maar gelukkig hebben ze elkaar en steunen ze de ander en accepteren hem voor hoe die is.