Nor +18 /Taennie/ - No bio yet - Wattpad

Story cover for Nor +18 /Taennie/ by jennvoir

Nor +18 /Taennie/

Reads 957
Votes 70
Parts 10
Time 58m

Reads 957
Votes 70
Parts 10
Time 58m

Mature

18 bayankim baykim jenniekim jungkook kimjisoo kimnamjoon kimtaehyung lalisa liskook mafya parkjimin parkroseanne taennie

"Nasıl yapabiliyorsun?"

Bana mı söylemişti? Neyi nasıl yapabiliyordum?

"Ben her yerde seni ararken kokun kıyafetlerden gitmesin diye uğraşırken sen nasıl"

Devam edemedi. Sanırım aklı yerinde değildi. Tezgahta gördüğüm viski bardağıyla farkettim. Alkol almıştı benden sonra. Sanırım eski karısını falan hatırladı. 

"Ben Jennie Bay Kim. Karıştırdınız sanırım." diyerek kendimi tanıttım.

"İlk gün eve giremedim ben sen yoksun diye" kolunun altına girdim ve salona taşıdım. Fakat çok ilerleyemeden duvardan sürünerek yere oturdu bir dizini uzattı diğerini kırdı ve dik tuttu. Elini dik olanın üstüne koydu. 

"Hatta gittim mezarının başında uyudum. Yanına yattım. Çok üşüdüm ben. Ellerim üşüdü. Senin ellerin üşürdü hep benimki üşümezdi. İlk kez benim ellerim üşüdü. İlk bir ay yatağımda yatmadım. Odama girmedim. Kıyafetlerine düzgünce dokunmadım bile kokun gitmesin ertesi güne kalsın diye. Her gün yandım ben. Sen varken her yer çiçek açardı. Renkleri getirirdin. Sen gittin ben çöktüm. Hayatsız bir adama dönüştüm ben. Annem öldüğünde ağlamadım ama eve gelince senin yaptığın yemek hiç bitmesin diye yemediğimde ve yemediğim içinde kala kala bozuldu diye dökmek zorunda kaldım diye ağladım. Evlenecektik biz. Çocuklarımızı sevecektik. Söz vermiştin. Yoktun. Gittin. Sesini unutmamak için ses kayıtlarını dinliyordum her gün. Evim, çalışma odam, arabam, iş yerim her yerimi sana adadım. Bana yaptığın odaya giremedim. Fotoğraflarımızı silemedim. Ulan öyle bir aşık etmişsin ki hiç bir kadına dönüp bakmadım bile. Bakamadım değil bak bakmadım. Yapmayı denemedim. Çünkü Kim Taehyung sadece nişanlısı için yaşadı. Sen benim için neden yaşamadın? Sen gittin herkes yas tuttu ama herkes bir süre sonra alıştı. Ben ne oldum peki? Bak iki sene oldu. Bak bana. Ne görüyorsun? Ne var elle tutabileceğin."All Rights Reserved

18 bayankim baykim jenniekim jungkook kimjisoo kimnamjoon kimtaehyung lalisa liskook mafya parkjimin parkroseanne taennie

Table of contents

10 parts

Sign up to add Nor +18 /Taennie/ to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

SAYE by birruhunyazari

ÖMER ENSAR KARA & EFNAN DEMİR ... Bütün uzvlarım zangır zangır titriyordu. Yağmurun şiddeti o kadar çoktu ki tanelerini her bir zerremde hissediyordum. Gözlerimi kırpıştırdım birkaç kere, o ise sakince beni izliyordu. " Neden veda etmedin? " Uzun uzun baktı bana sonra derin bir nefes aldı ve başını sağa çevirdi. Gözlerini yumdu, gördüğüm görüntü bir şiirin en can alıcı mısrası gibiydi. İçim gitti, ama sustum. Sustum ve yeşilin en güzel tonu olan gözlerini bana çevirmesini bekledim. Kalbimin büyük bir bölümünde bıçak darbeleri vardı ve kalbim her şeye rağmen atıyordu. O bana bakmadıkça bıçak darbeleri usulca bütün kalbimi harmanlıyor beni yavaş yavaş öldürüyordu. Başı bana doğru döndü. Yumduğu gözlerini açtı ve bir cevap alacağıma inandığım için hevesle gözlerine baktım. " Cevabım hiçbir şeyi değiştirmeyecek, Efnan. Senin kızgınlığın geçmeyecek. Çünkü sen kinli birisin. Yaşanılanı unutmuyorsun sonucu ne olursa olsun. Bu yüzden yapma, neden vedasız gittiğimi öğrenmek sana hiçbir şey katmayacak. Birazcık inansam, " dedi hayal kırıklığı ile. " Bir şeylerin değişeceğine birazcık inansam bir dakika düşünmem söylerim. Ama biliyorum değişmeyecek, senin yüreğini benim cevaplarım değil sen soğutacaksın. Çünkü sen hep böyleydin. " Gözlerim dolu dolu baktım. Haklıydı, cevabı benim ona olan kırgınlığımı alıp götürmeyecekti. Ben kendi yüreğimi kendim soğutacaktım. Hep böyleydim zaten. Değil mi? Yutkundum ve hiçbir şey demeden arkamı döndüm. Karanlık sadece gökyüzüne çökmemiş gibiydi. Evlerin çatısına, arabalara, denize ama en çok, en çok benim gölgeme çökmüştü. ...

KAYIP AİLE by Can12Peri

"Ben Kumsal Ece, hayatımda hiçbir şeyden korkmazdım. Taki hayatım kökünden değişene kadar." 17 yaşında olan Kumsal Ece, kötü hayat koşullarında yaşamak zorunda olan genç bir kızdır. Hayatı okula gitmek, her saat iş çalışmak ve onu zerre sevmeyen anne babasına katlanmakla geçer. Bir gün zengin bir aile iki kızların karıştığını söylerler. İşte Kumsal Ece'nin hayatı tam da orda başlar. 5 abi, bir ikiz, bir de erkek kardeş ne kadar iyi olunabilirdi? Peki ya istenmemek? Onu kaldırabilir miydi? Gururlu mu gururlu Kumsal Ece, önyargılı beş abi, bir ikiz ve erkek kardeş. *** ~Gülüşlerimizi çalan her biri için bir çiçek dikelim. Çevremiz çiçek bahçesi olsun. Acılara gül, özleme papatya ekelim. Etrafımızı güzel kokular sarsın.~ (Bir abi kitabı klişesidir. Mantık hataları, yazım yanlışları vb. olabilir. Bunun bilincinde okuyun.)

-KİRAZ MAHALLESİ - by Lyranoir-5

KİRAZ MAHALLESİ 🍒 Her mahallenin kendine özgü bir kokusu, bir rengi, bir sırrı vardır. Kiraz Mahallesi ise, umutla acının, sevdayla mücadelenin, geçmişle geleceğin kesiştiği bir yerdir. Yaren Çetinsoy, hayatın yükünü sırtında taşıyan genç bir kadındır. Bazen suskunluğu ile konuşur, bazen gözlerindeki derinlikte sakladığı sırlarla... Onun hikâyesi yalnızca kendi kalbinin değil, bir mahallenin kaderini de fısıldar. Çünkü kimi insanlar geldikleri yeri değiştirmez; varlıklarıyla oraya yeni bir ruh kazandırırlar. Kiraz Mahallesi'nin taş sokaklarında yankılanan her adım, aslında insanın kendi iç yolculuğuna da ışık tutar. Burada küçük görünen anlar, büyük anlamlar taşır; sıradan bir tebessüm bile yeri geldiğinde bir kalbi iyileştirir. Bu kitap , bazen en büyük gücün sessiz kalmakta değil, kalbini açabilmekte saklı olduğunu hatırlatır. Ve Kiraz Mahallesi, her satırında bize şunu söyler: "İnsan, en çok kendine tutunarak ayakta kalır... ve bazen kader, hiç ummadığın bir sokak başında seni bekler."

İzi Kalır by aryaoz06

''O kadın ne dedi sana?'' ''Bebeğinin canını kurtarmak için kendini feda etti dedi.'' ''Doğru söylemiş. O gün, o masada kalbimi söküp attım da yaşattım bebeğimi. Sonrası malum... Ama o kadının hakkını ödeyemem. Beni oradan o çıkarttı. Artık yaşayan bir ölüydüm. Ne eve gidebilirdim, ne de size. Emine Hanım, sana bunları anlatırsam diye korkuyordu biliyor musun? Hatta tehdit ediyordu beni. Yavuz'a söylerim her şeyi diyordu. Sanki Yavuz hiçbir şeyi bilmiyormuş gibi. Yavuz'a olan nefretini anlıyorum. Ama bu nefret yersiz Barış.'' ''Ne demek yersiz? O adam benden seni çaldı İzel. Yetmedi oğlumu çaldı. Nesi yersiz? Benim yıllarım çalındı.'' ''Kim çaldı peki? Sence katil kim? O doktor muydu? Yoksa beni oraya gönderen annen miydi? Kimdi katil sence?'' ''İzel...'' ''Sen arkanı dönüp gittin! Başkası ağzından yazılmış bir mektuba inanarak gittin. Bir kez bile arayıp sormadın beni. Sen yokken Yavuz vardı. Senin yapamadığı babalığı yaptı oğluma. Senin yapamadığını yapıp sahip çıktı aşkına. Hani diyorsun ya sizi benden çaldı diye... Biz sana hiçbir zaman ait olmadık Barış. Ait olsaydık eğer zaten o bunu yapmazdı, yapamazdı!''

BENİMSİN by KamilaAspKam

Genç kız doğduğunda Annesi ölmüştü.bu yüzden babası onu hiç sevmemişti sevgi hiç göstermiyordu .çocukken babası tarafından şiddete uramıştı. sadece 4 tane arkadaşı vardı sadece onlara güvenebilirdik kimseye güvenemezdi. çocukluk arkadaşlarıydı. bir gün babası evlenmişti ve üvey annesi ona çok kötü davranıyordu bir de üvey abisi vardı abisi onlar gibiydi. o da genç kıza çok kötü davranıyordu. bir gün babası paraya sıkışmıştı çok borçları vardı ben kızdım hep bir mafyaya satmak istedim. kız evlenmek istemiyordu ama sesi çıkarmıyordu oradan nikah masasında bırakmayı düşünüyordu böylece ailesini rezil ederdi ve kendisini de öldürürlerdi. böylelikle annesinin yanına gidebilirdi. onu o masadan kalkarak o adamı aldatacaktı önüne gelen kişiyi öpecekti dudaklarından. ama kız nereden bilebilirdi ki öpeceği kişinin 1 milyoner olduğunu mafya olduğunu nereden bilebilirdi ki ve kıza takıntılı aşık olacağını öptükten sonra ona takıntılı aşık olacağını nereden bilebilirdi ki. acaba genç kızı neler bekliyordu bu adamdan da kurtulabilecek miydi? ondan kaçabilecek miydi acaba? ya da ona teslim mi olacaktı? kim bilebilir ki......... .

GECE YARISI YILDIZLARI by evanichus

Bundan tam 12 yıl önce , Mila ve Kaner birbirlerinden başka kimsesi olmayan , 17 yaşında iki sevgiliydiler . Hayatlarının zorluklarına rağmen , birbirlerinin elinden tutmuş ve hiçbir zaman ayrılmayacaklarına yemin etmişlerdi . Kaner'in dünyası Mila'dan ibaretti . Ta ki hesap edemedikleri bir ayrılık gelene kadar . Zaman geçti, mevsimler birbirini kovaladı, şehirler değişti; Kaş'ın sıcak sahilleri yerini kalabalık sokaklara, gençlik anıları ise yetişkin hayatının karmaşasına bıraktı. Akdenizin dalgaları onları alıp hayalleri olan yere , birbirlerinden ayrı savurdu . Diyarbakır'ın taş sokakları, uzak bir geleceğin sessiz bekleyişi gibi onların önünde uzanıyordu. Kaner ise o şehirde başarılı ve adını duyuran bir yüzbaşı olmuş, timi ile birlikte zorlu görevlerin üstesinden geliyordu. İkisinin de bilmediği şey ise , yazgı her ne kadar ,ellerini ve yüreklerini ayırmış olsa da, görünmez iplerle hâlâ birbirlerine bağlılardı . Mila ise o şehire , en büyük aşkının orada olduğunu bilmeden edebiyat öğretmeni olarak gelmişti . Peki 12 yıl sonra... Aynı atar mıydı kalpleri? Bunu onlara kırgınlıklarla dolu zaman gösterecekti.

Yazın Olur Böyle Şeyler by alisrima

"Derin polisi ara!" Diye bağırdı Irmak. "Emir bir şey yap!"Diye bağırdı Irmak'ın karşısındaki çocuk. "Bacağım kırıldı galiba."Diye yakındı Sarp denen çocuk. "Ben arıyorum polisi."Diyerek telefonuna yöneldi Ada. "Sakince konuşabilir miyiz?"Diyerek merdivenlerden indi çekik gözlü çocuk. "İndirsene bacım şunu!"Diyerek Irmak'a bağırdı karşısındaki çocuk. "Sus geçiririm kafana!"Diyerek yükseldi Irmak. "Hepiniz susun!" Sinirle bağırdığımda sonunda herkes sesini keserken Ada'nın polisi aramak üzere olduğunu görüp elindeki telefonu aldım. "Kimse polisi aramıyor," Diyerek Ada'ya yönelik konuştum. Ardından Irmak'a dönerek elindeki vazoyu işaret ettim. "Ve kimse kimsenin kafasını kırmıyor. İndir şunu." Aklıma gelen şey ne kadar sinirimi bozsa da bulunduğumuz durumun başka bir açıklamasını düşünemiyordum. Ya gerçekten sapıklardı ve eve gizlice girmişlerdi ya da evi aynı anda kiralamıştık. Mümkünse tabii.

Metalik by nifrellaa

Diğer çocukların anneleriyle bağlarını kesemedikleri yaşlardaydılar, henüz vücutlarına en derin kesikler atıldığında. Ne kadar süreceğini, kimin dur diyeceğini veya bitip bitmeyeceğini bilmiyorlardı.Belki de onların cezası anneleri ya da babalarından gelecek bir tokat değil çok daha ağır olacaktı. Her gece düşündüler. Bunu hakedecek ne yaptık? Belki bir gün onların eline verilen umut şekerinin gerçekleşebileceğine inanmak istiyorlardı. Çünkü inanmazlarsa dayanamazlardı. İnanmazlarsa yarayı kapatamazlardı. Belki içerden kanardı ama dışarısı kabuk bağlardı. Bağlamalıydı. Ama bu şeker birinin ağzında acı tatı acımasızca bıraktı. Diğerlerinin kefaretini sadece biri en ağır şekilde ödeyecekti. Çünkü acı her daim kalanda ağırlaşırdı. Kalanda, gidende, kurtulamayanda.. Belki de geride bıraktıklarının farkında değillerdi. Yollarının kesişeceğinin, onların kurtulmak için her gece dua ettikleri Tanrı'nın cezayı başkası ile sonlandıracağını henüz bilmeyecek yaştaydılar. Ama büyüdüler. O karanlık geceler hepsinin en karanlık yanlarını oluşturdu. Hepsinin yarasını en derine gömüp tüm vücuduna yaydı. Görünür kılmadı, aksine onları birer görünmez kıldı ki kimse yardım edemesin. Ölmediler yaşamaya umut etmeye hayatları ile boğuşmaya ve o umut şekeri için her gece kafalarını yastığa koymaya yine de devam ettiler. Onlar kurtuldu, yaraları içlerinde de kalsa yeni yaraların açılmasından kurtuldular. Biri kaldı. En zorda, en derinde.. Birinin hikayesi..

Kanla Yazılmış Kader / Yizhan +18 by Agust_D_ot7

+18 sahneler vardır. Rahatsız olan kişiler varsa lütfen okumasın 🤍 "Onlar sadece DNA ile değil, bir lanetle birbirine bağlandılar." Yüzyıl önce, ölüm döşeğindeki bir adamın çaresizliği, bilimin sınırlarını zorladı. Yarasa DNA'sı ile insan genetik kodunu birleştirmeyi başardılar. Proje, tıbbi bir umut olarak doğdu - ama doğan şey umut değil, vampir ırkıydı. Bu yeni nesil yaratıklar, kanla besleniyor, hızla evrimleşiyor ve her biri birer biyolojik silah gibi çalışıyordu. Onlara liderlik eden kişi, artık bir bilim insanı değil; soğukkanlı bir Vampir Lordu olmuştu. Ama bir kişi, bu felaketin önüne geçmek için her şeyini feda etti. Bay Wang, eski dostuna, belki de sevdiğine, son bir uyarı olarak, onun kanına genetik bir lanet yerleştirdi. "Bu kan, sadece seni değil... senden doğacak herkesi zehirleyecek." Ve kader şimdi iki torunda yeniden yazılıyor. Zhan... Vampir genleriyle doğdu, ama damarlarında ölümle yarışan bir zehir taşıyor. Yibo... Kanında, insanlıkla vampirlik arasında bir bağışıklık mucizesi saklı. İkisi birbirinden habersiz büyüdü, ama kanları onları birbirine çekmekle kalmadı, birbirlerine mahkûm etti. Eski bir laboratuvar günlüğü, kayıp bir antikor ve lanetin son izleri... Zhan ölümle yarışırken, Yibo geçmişin sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacak. Bu yalnızca bir türün yok oluş savaşı değil; Aynı zamanda bir kalbin ne kadar karanlığı taşıyabileceğinin sınavı. "Aşk, bazen bir antikor gibidir... Sessizce savaşır, ama her şeyi değiştirir."

Sessiz Bağlantı TR by hepburn121

Hayat, bazen hiç beklemediğimiz bir anda bizi tanımadığımız yolların eşiğine getirir; geçmişin gölgeleri, kalbimizin derinliklerinde yankılanan arzular ve bastırılmış duygularla yüzleşmeye zorlar. Bu hikaye, iki kadının-Engfa ve Charlotte'un-kaderin sessiz ama güçlü iplikleriyle birbirine bağlandığı, sevgi, kayıp ve yeniden başlama cesaretini buldukları bir yolculuğu anlatıyor. Engfa, geçmişte yaşadığı büyük bir kaybın ardından kalbini yeniden açmaya çekinirken, Charlotte ise hayatı boyunca kurduğu gelecek planlarının beklenmedik bir aşkla altüst olmasına direniyor. Aralarındaki çekim, hem onların en derin yaralarını iyileştiren bir merhem hem de yüreklerinde yeni yaralar açan bir mücadele oluyor. Fakat bazen, sevgi bile yetmeyebilir. Yine de, onları birbirine bağlayan o gizli bağlar her defasında onları yeniden karşı karşıya getiriyor. Bu sayfalarda, aşkın insanı nasıl yeniden şekillendirdiğini, affetmenin ve kendini bulmanın nasıl zahmetli ama özgürleştirici bir süreç olduğunu keşfedeceksiniz. Bu hikaye, ikinci şanslara, geçmişin hayaletlerini serbest bırakmaya ve her şeye rağmen aşka dair... İçinde kaybolacağınız bu yolculukta, Engfa ve Charlotte'un kalp çarpıntılarına ortak olmaya hazır mısınız?

You may also like

Slide 1 of 10

KAYIP AİLE cover

-KİRAZ MAHALLESİ - cover

İzi Kalır cover

GECE YARISI YILDIZLARI cover

Yazın Olur Böyle Şeyler cover

Kanla Yazılmış Kader / Yizhan +18 cover

Sessiz Bağlantı TR cover

SAYE

ÖMER ENSAR KARA & EFNAN DEMİR ... Bütün uzvlarım zangır zangır titriyordu. Yağmurun şiddeti o kadar çoktu ki tanelerini her bir zerremde hissediyordum. Gözlerimi kırpıştırdım birkaç kere, o ise sakince beni izliyordu. " Neden veda etmedin? " Uzun uzun baktı bana sonra derin bir nefes aldı ve başını sağa çevirdi. Gözlerini yumdu, gördüğüm görüntü bir şiirin en can alıcı mısrası gibiydi. İçim gitti, ama sustum. Sustum ve yeşilin en güzel tonu olan gözlerini bana çevirmesini bekledim. Kalbimin büyük bir bölümünde bıçak darbeleri vardı ve kalbim her şeye rağmen atıyordu. O bana bakmadıkça bıçak darbeleri usulca bütün kalbimi harmanlıyor beni yavaş yavaş öldürüyordu. Başı bana doğru döndü. Yumduğu gözlerini açtı ve bir cevap alacağıma inandığım için hevesle gözlerine baktım. " Cevabım hiçbir şeyi değiştirmeyecek, Efnan. Senin kızgınlığın geçmeyecek. Çünkü sen kinli birisin. Yaşanılanı unutmuyorsun sonucu ne olursa olsun. Bu yüzden yapma, neden vedasız gittiğimi öğrenmek sana hiçbir şey katmayacak. Birazcık inansam, " dedi hayal kırıklığı ile. " Bir şeylerin değişeceğine birazcık inansam bir dakika düşünmem söylerim. Ama biliyorum değişmeyecek, senin yüreğini benim cevaplarım değil sen soğutacaksın. Çünkü sen hep böyleydin. " Gözlerim dolu dolu baktım. Haklıydı, cevabı benim ona olan kırgınlığımı alıp götürmeyecekti. Ben kendi yüreğimi kendim soğutacaktım. Hep böyleydim zaten. Değil mi? Yutkundum ve hiçbir şey demeden arkamı döndüm. Karanlık sadece gökyüzüne çökmemiş gibiydi. Evlerin çatısına, arabalara, denize ama en çok, en çok benim gölgeme çökmüştü. ...