Tam o anda çıktı karşıma. Pes etmişken, artık hayattan zevk alamıyorken. Orda başladı bizim hikayemiz. Benim birine ihtiyacım varken İnanması güç biliyorum ama yolda istemeden çarptığım bir kişi hayatımın aşkı oldu. O doğru kişiydi. Biz hep doğruyduk, yanlış olanlarsa, Nicholas ve ailemdi. Tam o anda ayrıldı hayatımdan. Sonbaharda yaprakların rüzgarda uçup uzaklaşması gibi uzaklaştı benden. Bir daha yaklaşmadı, yaklaşamadım. Ve işte hayatım ikinci defa bitti. Artık biz diye bir şey yoktu. Artık ben ve Nicholas vardı. Ve ben istesemde istemesemde buna boyun eğmek zorundaydım.