İLK AŞK 2.Bölüm
  • Reads 29
  • Votes 2
  • Parts 1
  • Reads 29
  • Votes 2
  • Parts 1
Complete, First published Mar 12, 2015
...
Niye sordun dedi. Bende yalan soylemek istemedigim icin soyledim sevdigimi. Bana güldü. Anlamamistim gulme nedenini. Beni sıkıştirdi soyle ona soyle diye. İlk basta istemedim ama sonradan mantikli geldi soylemek. Soyledim. Ama yuzune degil tabikide. Kagit yazdim. Cocukluk iste, 3 yil gecti. Kendim goturemeyecegim icin arkadasima verdim goturmesi icin. Manyak, goturdu ama vermedi, atti cocuga. Ben camdan bakiyodum meraktan. Okudy, yirtti, atti. Zoruma gitti tabii. Aksam okuldan eve geldigimde facebook e girdim. Bi azarlamalar falan, baya ustume geldi. Sanki sevmek suctu. Bisey demedim isin aslini bilmedigim icin. Arkadasim ogrenmis sevgilisi vardi diye. O zaman anladim nedenini. O kizi bulmak icin cirpiniyodum neredeyse. Ogrendim. Megerse burnumun dibindeymis. Ayni mahallede oturuyormusuz. Kizi gordugumde yuzum kipkirmizi oluyordu utaniyordum. Ama o hic kizgin bakmiyordu bana. Gordugunde guluyodu sirin sirin. Dayanamayip sordum. Kizgin olmadigini soyledi. Ama icim rahat degildi...
All Rights Reserved
Sign up to add İLK AŞK 2.Bölüm to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
DİVANE ✔️ by selmakeskin_
58 parts Complete
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
You may also like
Slide 1 of 10
DİVANE ✔️ cover
Dönüm Noktası  cover
EKSTREM cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
İzler Silinmez cover
BERDEL (+18) cover
Takıntı cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
Lafügüzaf  cover

DİVANE ✔️

58 parts Complete

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.