"Koray.. sinirlenince böyle oluyor işte. Ne yaparsam yapıyım psikiyatrise gitmiyor. Bize bağırmasını geçtim, kendi sağlığı içinde gitmiyor. Sürekli stres yaşıyor, bipolar bozukluğu var ve uykusuz." Dedim. Gözlerim hafiften dolmaya başlamıştı bile. "Zaman yenge, zamanla düzelir." "Düzelmiyor. Hastalığı en yüksek seviyeye ulaşınca hastanede mi düzelecek??" "Hayır tabiki yenge. Bak annem'de onu psikiyatrise götürmeye çalıştı, anneme nasıl düşkün olduğunu biliyorsun zaten ama " "Ama abin gitmeyi istemedi. Ona orada deli muamelesi yapacaklar diye." Dedim lafının devamını getirerek. Başını salladı yavaşca.