Köyde bir inanış vardı: yılın ilk karı yağarken aşkını itiraf eden kişi aşkına karşılık bulurdu. Bu inanış, uzaklardaki o köyün insanlarını kara kış bir kabus gibi çökene dek avuturdu. Savaş'ın bir sevdiği yoktu, aşkını itiraf edebileceği biri yoktu. O, kışa aşıktı. Ona türlü acılar yaşatan, her zorluğa rağmen sevmeye devam ettiği kışa aşıktı. Ama kış mevsimini kanlı canlı bir insan olarak karşısında bulabileceğini tahmin etmemişti. Bir kış masalı. 𝘏𝘢𝘯𝘪 𝘮𝘢𝘴𝘢𝘭𝘭𝘢𝘳 𝘮𝘶𝘵𝘭𝘶 𝘴𝘰𝘯𝘭𝘢 𝘣𝘪𝘵𝘦𝘳𝘥𝘪?