Guyth!!
Eto na syaaaaaa. As requested!! May nagrequest nga ba? :3
Story raw ng TWBLaF eh, since mabait ako kunwari. Okay game! :))
Uumpisahan ko na to. Kung saan nagmula ang poem entitled TheWallBetweenLoveandFriendship. Kung bakit ganun kasakit, kadrama, kaintense ung tula na yon (well, bukod sa ganon talaga ko gumawa ng poem XDD) may pinaghuhugutan talaga yun eh, slight?? HAHA Based on experience na rin kase :)) Tsaka sa imagination at pagde-daydreaming ko. Kunwari kase nasa ganun din akong sitwasyon para F na F!! Hahahaha
Pero uy ah.. don't expect too much :))) Maikli lang plano ko dito eh.. Well, kung mapapahaba, why not diba?? :))))
Kase naman po, hindi naman ako Writing major mga ati, mga koya.. Wala rin akong tyaga, wala rin akong panahon kaya wag na nating ituloy to, ano?? Hahahaha. Joke lang mga pre! ^^v
Basta, hindi ako ganun kalawak mag-isip ng mga scenes. Kaya wala sanang sisihan. Suportahan niyo na lang akes mga tropa!! ^^, Sama-sama nating buuin tong storya na itey..
Yeah yeah yeah!! You heard it right mga bebe. SAMA-SAMA. Haha. Hindi naman kase ako kagalingan dito, try lang. Kaya I need your help *puppy eyes*
Suggest/Comment lang kayo ng pwede nating ilagay/gawin./isulat dito :)))
O diba, Teeaaamwooorrrkk!!!! XDD
Asahan ko kayo!!! salamat ng marami.. Ahmmmm.. Mga 27,865.95 na thankyou sa magbabasa, magko-comment, magbo-vote, magsa-suggest to friends ng story na itechiwa ^______________________^
LOVEYOU GUYS!!!!! Grooooouuuuuppphuuuuuuuuuggggg!!! >----O----< <-Kunwari hug yan XDD
Ang inyong lingkod..
~Author Topak XDD slash ioweyouausername
PS: don't call me "kuya?". Ate po ako, 78%??? Joke, 100% sure!!! Hahaha. Call me Ate Ann. chos. Geh go, bye, mwah, labyu sagad!!! XDDD
*exits*
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.