Esila'nın 5 yıl önce aldığı kararla hayatı altüst olur. Ama yazarın da dediği gibi: "Hayatım altüst olur diye korkma nereden biliyorsun altının üstünden daha iyi olmadığını" ~ALINTI "Zor olmuyor mu ?" "Ah şu sorularını direkt sorsan da beni uğraştırmasan." dediğim şeye burnundan güldü. Sorusunu daha da açık hâle getirerek. "Zor olmuyor mu içinde biriktirdiğin zehri dışarıya atamamak ve o zehrin seni her gün daha da zehirlediğini izlemek. Bir doktor arıyorsun ama bunu kendine bile itiraf edemiyorsun. Çünkü seni iyileştirecek bir doktor aramak sana zayıflık gibi geliyor. Oysa öyle değil Esila. Bu zayıflık değil. Her zaman kendi yaralarımızı kendimiz saramayız. Bazen bir doktora ihtiyacımız olur. Bunu ne kadar kendine itiraf etmek istemesen de senin de doktora ihtiyacın var Esila." Hamza boğazını temizledikten sonra derin bir nefes alarak tekrar söze girdi. Uzun bir süre onun dediklerine bir şey dememi beklemişti. Beklediği şey olmayınca tekrar kendisi söze girdi. "Nerden biliyorum bunca şeyi diye düşünüyorsun heralde" dedi gülmeye çalışarak. Bense cevap vermedim. Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti. "Söylediğin şeylere, olaylara verdiğin tepkilere bakıldığında birçok şey anlaşılıyor ama ondan da önemlisi gözlerin Esila. Bir kitap gibi okunuyor. Gözlerinin o muhteşem koyuluğunun basit bir genden ibaret olacağını zannetmiyorum" dedi ve o cümle benim beynimin içinde tekrarlandı. Gözlerinin o muhteşem koyuluğunun basit bir genden ibaret olacağını zannetmiyorum.