PARIS| YARI TEXTİNG

Abim benim her zaman başımın belasıydı. Çoğu zaman yaptığı çoğu şeyden nefret ederdim. Haklıydım da ama bu sefer haksız çıkmıştım. Abim benim kaderimi önüme bırakmıştı.

Kadere inanır mısınız? Ben inanmaya başladım da.

Yaz okulu kazanmıştım Pariste. En yakın beş arkadaşımla. Çok güzel bir üç ay bizi bekliyor diye düşünürken abim bana yine gülmüştü sanki ya da kader gülmüştü. Bilemiyordum.

Ama sonucu çok güzel olmuştu.