Kadehlerce zarar vardı bende. Kadehlerce gözyaşı, kadehlerce kan... O kadehler birer birer devrildiğinde, içlerindekiler de birer birer ruhuma sıçrıyordu. Kadehlerden geri kalan kırıklarsa, ruhuma saplanıp kesiklere neden oluyordu. Can kırıkları oluyordu bazılarının adı, bazılarıysa hayal kırıkları. Nihayetinde hepsi açtığı yaralardan sızan acılarla bana tek bir şey bırakıyorlardı. Kadehlerce acı. Günlerce acı. Gecelerce acı.