Mimosa w Krainie Chaosu (zakończone)

Jestem pewien, że to Mimosa. Kosmyk kasztanowych włosów, błysk sadystycznej uciechy w brązowych tęczówkach, szeroki uśmiech zdobiący wąskie wargi i ten wampirzy wdzięk. Podążam za nią w głąb lasu, przez zwalone drzewa, przez drapiące gęstwiny, potykam się, zapadam w miękkim mchu, ledwo utrzymuję równowagę. Jednakże nie poddaję się, nie poddaję się, ponieważ niezrozumiałe dla mnie uczucie przejmuje kontrolę nad ciałem i nie pozwala mi na odnalezienie ścieżki, którą mógłby bezpiecznie powrócić do swojego świata.