Vücuttaki kesikler çok fazla şey anlatır. O kesiklerin hikayeleri ağırdır. Aynı küçük çocukların karanlıkta tek başına ağlaması gibidir. Çocuğu korkutur ama bi o kadar huzurlu ve güvende hissettirir. Oysa çocukların karanlıktan korkması gereken zamanda kendi küçük bedenlerine attıkları kesikler çok büyüktür. O büyük kesikler küçük bedenlere çok acı verir. Ve aynı zamanda ölüm gibi sessizdir. O çocuklar dışında kimse bilmez, o kesikler ruhun ölümüdür ama aynı zamanda canlı hissettirir. Vücudunda kesik olanlar hep çocuk kalır. Ama normal bir çocuk gibi değil, yaralı bir çocuk gibi. ~☆ Yazdığım hikayenin her kelimesi cringe olabilir üzgünüm TTAll Rights Reserved