HAVAALANI

Telefonumu çantama koyup kalkacağım sırada omuzuma bir el dokundu.

Omuzuma dokunan kişinin kim olduğuna bakmak için temkinli bir şekilde arkamı döndüm. Hiç konuşmama fırsat vermeden büyük bir risk alıyor gibi gözlerini yumarak derin bir nefes aldı ve direkt söze girdi. "Evlen benimle." Aldığı nefesini verdi fakat farkında değildi bu aldığı son nefesiydi.

Kim bu adam ya? Bana evlenme teklifi etme cesaretini nereden bulabilir?

Tabiki de çok beklemeden sert bir tokadı yüzüne yapıştırdım. "Ne diyorsun sen be? Terbiyesiz. Gerçi siz bütün erkekler hepiniz aynısınız. Düşüncesiz, pislik, iğrenç varlıklarsınız."

Tokat attığım yanağını bir süre tutup çenesini oynatarak bana döndü. Sanırım gerçekten sert bir tokat atmıştım ama haketmişti.

"Öncelikle seni aldatan kişinin acısını benden çıkartmaya çalışma." Parmaklarını yukarı gelecek şekilde birleştirdi. "Beni bir dinle, kendimi ifade etmeme izin ver."

Kucağımda duran çantamı omuzuma takıp ayağa kalktım ve ona doğru işaret parmağımı salladım. "Ben artık hiçbir erkeği dinlemek istemiyorum, bundan sonra erkek sinek bile benim düşmanımdır." Arkamı dönüp gideceğim sırada kolumdan tutarak beni durdurdu. Kolumu silkeleyip ondan kurtardım. "Ne istiyorsun sen ya? Psikopat mısın nesin?"