EKSİK HAYATLAR

" Şimdi nasılsın?"

"Eksik"

" Güz? Geldiğin günden beri sürekli olarak böyle diyorsun. Seninle konuşmak istiyorum. Bana bir cevap verir misin artık?" Dedi bulunduğum durumu yakınarak.

" Kötüyüm. Çünkü onlar beni bulacak. Yıllar önce tamamlamadıkları işi tamamlayacaklar. Onlar polise yakalanmamak için kaçtılar ama ekiplerinden polislerin yakaladıkları kişi sayısı sınırlı. Bu yüzden hala birçoğu dışarıda ve beni bulacaklarından eminim."

" Bir planın yok mu Güz? Hep bir şeyler düşünürsün sen."

" Aslında var." Dedim ve ayaklandım. Ona dönerek" Bir süre kendine sahip çık ve seni bulmamı bekle dedim ve koşar adım yanından ayrıldım.

" Güz? Dur! Nereye?" diye arkamdan bağırsa da onu umursamadım ve caddede önüme çıkan ilk arabanın önüne kendimi attım.

Kendimi kötü hissetmedim ama çok fazla ağrı vücuduma yayıldı.

Arabanın içinden çıkan sürücü hemen yanıma geldi.

" Hanımefendi iyi misiniz?" Dedi yanağıma dokunarak. Elimi avucunun içine soktum ve ;

" Yardım et."