Albino Dük
  • Reads 90
  • Votes 18
  • Parts 2
  • Reads 90
  • Votes 18
  • Parts 2
Ongoing, First published Aug 07, 2023
Mature
Kılıcı kaldırdığında irkildim, gözlerimi kapattım ve ölmeyi bekledim. Rüzgârın dokunuşunu yüzümde hissederken derinden gelen o güzel sesi işittim. "Sonunda..." Kirpiklerim birbirinden ayrılırken kılıcını zemine sapladığını ve gücü karşısında çatlamaya başlayan zemini fark ettim. 

Kılıcını sapladıktan sonra reverans yaptı ve yeşilleri yeniden gözlerime sıkıca tutundu. "Sonunda seni buldum İmparatoriçem." Trajedi tiyatrosunun son sahnesine giriş yapan bu adamın soluk yeşilleri; beni senaryonun çizgisinden çıkmam için çağırıyordu. Kuklanın yasaklı bölgesine sızan derin bakışları, bu sahnede yeri olduğunu haykırıyordu.

 Not: Gerçek tarihle hiçbir alakası yoktur, tamamen kurgudur ve bolca romantizm, dram içerir. Kapak fotoğrafı alıntıdır, karakterleri andırdığı için alınmıştır
All Rights Reserved
Sign up to add Albino Dük to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Lafügüzaf  cover
Takıntı cover
Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor cover
Zeytin Dalı cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
BERDEL (+18) cover
KADERİN ÇİZDİĞİ YOL  cover
İzler Silinmez cover
SEN BEN VE BİZ. *Texting* (+18) cover
GÜN TABAĞI | TEXTİNG cover

Lafügüzaf

17 parts Ongoing

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellatı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.