HAWAR
  • مقروء 277,056
  • صوت 13,706
  • أجزاء 18
  • مقروء 277,056
  • صوت 13,706
  • أجزاء 18
مستمرة، تم نشرها في أغسـ ٠٧, ٢٠٢٣
4 فصول جديدة
-Düzenleniyor!-

Bir çığlıktı Hawar... Bir haykırış, bir yürek yangını... Bir feryat. Bir direniş.
...
Bir kadın olmak...
...
Bir kadın, hiç çocuğu olmadığı için suçlanır mı? 

Bir kadının, çocuğu olmadığı için üzerine kuma getirilir mi? 

Bir kadın, çocuğu olmadığı için ezilir mi? 

Bir kadın, doğduğu topraklardan dolayı bunları yaşar mı? 

Hawar yaşadı... çocuğu olmadığı için eksik görüldü... suçlandı!
...
●(KİTAPTA HERHANGİ BİR KUMA AKLAMA YOKTUR!)
...
|Başlayış tarihi: 07.08.2023|

Kapak tasarımı: @-necirvan eline emeğine sağlık❤
جميع الحقوق محفوظة
قم بالتسجيل كي تُضيف HAWAR إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
أو
#2direniş
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
GECENİN İZİ بقلم hisssizyazar
42 جزء undefined أجزاء مستمرة
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....