Bugün erken kalktım.Müsabakam var.Binicilik müsabakasına gidicem.Giyindim.Hızlıca kahvaltı yaptım.Ardından müsabaka için yola koyuldum.Maleje gelince hemen ahırların oraya gidip atıma baktım.Ama orda yoktu.Binicilik hocama atımın nerde olduğunu sordum onun başka bir yere verildiğini söledi.Ağlamamak için kendimi zor tuttum.Öğretmenim başka bir atla yarışmam gerektiğini söledi.Moralim baya bi bozuldu.1 saat sonra yarışma başladı.Sıra bana geldiğinde moralim hala bozuktu.Anons edildim.Atla birlikte maleje girdim.Biraz dört nal yaparak ısındım.İlk engeli atlamak için oraya doğru koştum.İlkini başardım.İkinciyi de başardım.Üçüncüyü de. Bu böle devam etti.Sonuncuya geldim.Ama engel fazla yüksekti.At biraz korktu.Hatta biraz değil baya bi korktu.Tam atlıcakken neler olduğunu anlamadım.Kafamı sırıklara çarptığımı hissettim ve kendimi bir anda yerde buldum o sırada gözlerim kapandı.Gözümü yeniden açtığımda kendimi hastane yatağında buldum. Bu gerçekten korkunç bir acıydı...