İntihar eden sevgilisinin ardından onun hayaletini görmeye başlayan Kayla delirdiğine emindir. Peki gerçekten delirmiş midir? Yoksa bu olayın altında başka bir şey mi vardır? (Paralel evrende geçen bir hikaye, Dünyamıza benzemeyen yönleri bundan kaynaklı)
✨Kayla'nın gözlerinin içine baktığında Kayla reddedemeyeceğini biliyordu, bu gözlere asla hayır diyememişti ki o. "Olur..." dedi, "Olur Bora..."✨
✨"Sorunun ne senin!? Ben sana ne yaptım!? "✨
✨"Aklıma geldi de... Sen beni nasıl buldun?" ✨
✨"Hayır, sadece mantıklı olan bu olduğundan seni takip ettim.", "Sapık gibi yani?" ✨
✨"Duyguları biliyor olman gerekmez mi?". "Anılarını kaybetmiş biri olarak tanımları hatırlıyorum ancak duygusal manada neredeyse hiçbirini yaşamadım.", "Şanslısın o halde, çünkü eski sen de şu anki ben de acı çekmektense senin durumunda olmayı tercih ederdik." ✨
✨"Aşk bir kişiye seni yıkmasını sağlayabilecek bütün gücü verdikten sonra öyle yapmamasını ummaktır. Sanırım bu yüzden de birçok kişi aşk sonucunda hayal kırıklıklarının altında ezilir."✨
✨"Neyse, bunların önemi yok, belki
geçmişi önceden konuşsaydık olurdu... Ama şimdi yok. Sadece şunu bilmeni istiyorum; seni yüreğimin neredeyse tümüyle sevdim ve elimde olsaydı şu an şu şaşkın suratını öperdim." ✨
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."