30 days

A month to live was not my plan. It's God plan to me. Maybe he let me live in this world with a purpose and maybe, my purpose to this world are already done.

Hindi ko man alam kung ano yun pero Isa lang Ang gusto kung nangyari Bago ako mawala sa mundong kinalakihan ko. Mundo kung saan naka Kilala ako ng mga taong handa kung Gawin Ang lahat huwag lang Silang masaktan.

Minsan kailangan natin mag paraya para sa Ika bu- buti ng lahat. Hindi Naman masama na kahit Minsan mag paraya tayo. Dadating sa point na masasabi mo nalang sa sarili mo na"Mabuti nalang ay nag paraya ako".

Ang dami kung sinasabi. Ewan ko ba. Ganito talaga siguro kapag na iisip mo na na, malapit kanang mawala sa mundo.Na malapit ka nang kunin ni Papa God.

Sana kapag nawala ako, hindi nila ako ma kakalimutan. Hindi nila makalimutan Yung pangalan ko. Yung mga ginawa ko para sa kanila Kasi ako.. hindi Sila mawawala sa puso ko. Nakatatak na Kasi Sila eh.

Mama, Papa, Kuya Bunso. Hindi man tayo Ganon ka close sa isat Isa masaya ako Kasi nandyan kayo kahit hindi ako belong sa family na binuo nyo. Naisip ko nga, ano Kaya kung sa ibang family ako napunta? Ganito Rin ba Yung treatment nila sakin? Ewan, hindi ko alam. Nandito na ako eh.

Salamat parin Kasi, nabuhay ako sa mundo. Salamat Kasi nakilala ng ibang tao Ang Isang tulad ko na kahit marami akong pinag daanan ay Meron parin Ang nag stay.

Papa God, kunin mo nalang ko kung kailan mo gusto pero sana hindi mo nalang ako binigyan ng pag kakataon na malamang kung ilang araw nalang Ang kailangan kung mag tagal. Na bro- broke down lang ako lalo eh, pero okay lang. Atleast alam ko kung Anong dapat kung Gawin at yun ay Ang pahalagahan Ang mga araw na nandito pa ako sa mundo na ginawa mo at naka- kasama ko pa Ang taong mahal ko.

Salamat sa lahat ng biyaya Papa God. Salamat dahil humihinga pa ako Hanggang Ngayon. Salamat. Ikaw na po Ang bahala sa mga ma iiwan kung pamilya sa mundong binuo mo.

Sheila Verizon