The Ghost

Hayatta gerçekten tuhaf şeylerle karşılaşılabiliyordu. Mesala hangi insan evladı hayaletlerden kaçarken kendisini bir cenaze tabutuna saklardı ki? Hem de nereye gittiği hakkında hiç bir fikrinin olmadığı bir tabuta?
Merve sessizce mırıldandı, "Allah'ım beni diri diri gömmesinler, Amin! Off öbürlerini de kaybettim, acaba kaçabildiler mi?"
****
Alp temkinli bir şekilde etrafa bakındı. Bu tuhaf sisle dolu şehirde hayatta kalmak istiyorsa ya uyum sağlamalı ya da muhteşem bir gizlenme yeteneğine sahip olmalıydı. İkincisinde pek başarılı olmadığına göre yapması gereken uyum sağlamaktı ve ilk adımı insan olduğunun anlaşılmaması için kokusunu kapatmanın bir yolunu bulmaktı.
****
Aslı aşırı stresten bağıra bağıra ağlamak istiyordu ama deneyimlerinden öğrendiği kadarıyla şu an kendini koyverecek olsa ölme ihtimali çok yüksekti. Cesaretini toplamaya çalışarak titrek bir sesle konuştu.
"Bahar... Bahar neredesiniz? Bu sisten hiç bir şey göremiyorum.."
O sırada kara bir kedi karşısına çıktı. Sanki bu kediyi daha önce görmüştü. Zaten ne yapacağını bilemediği için onu takip etmeye karar verdi.
***
Bahar telefon kabinine saklanmış bir vaziyette dışarıyı seyrediyordu. Son dakikada bulduğu bu yer siyah camları sayesinde dışarıdan içerisi pek gözükmüyordu. Sis de saklanmasına çok yardımcı olacaktı tek yapması gereken etraf durulana kadar beklemekti. Tam rahatlayacakken kulakları sağır eden bir gürültü koptu.
"ZZZIIIIR ZIIIIR"
"Kahretsin, eğer yakalanmak istemiyorsam telefonu açmalıyım."