De storm | Matthy's fanfic

"Oké, wat is jouw plan." zegt ze geïrriteerd. "Luister, je slaapt bij mij tot de storm voorbij is. Daarna hoef je nooit meer met me te praten, nooit meer met me te slapen, je hoeft me nooit meer te zien, je mag me negeren, blokkeren en ik zal je voor de rest van je leven met rust laten." zeg ik. "Dat had je allang moeten doen." Ik zucht. "Nogmaals, dit is een noodsituatie. Werk alsjeblieft even mee. Ik weet dat je dit echt verschrikkelijk vindt, maar je moet een plek hebben om te slapen." zeg ik. Ze denkt na, rolt met haar ogen en laat daarna het handvat van de deur los. "Best, tot de storm voorbij is, daarna nul contact meer met elkaar, beloofd?" zegt ze, en ze steekt haar hand uit. Ik schud haar hand zonder enige twijfel. "Beloofd."

Er komt een enorme storm aan, die nog het hardste over Utrecht heen raast! Matthyas besluit om maar gewoon direct een hotelkamer te boeken, zodat hij niet naar huis hoeft te rijden, maar wel gewoon een slaapplek heeft. Maar in het hotel komt hij een oude bekende tegen. De vrouw waar hij nog steeds zielsveel van houdt, maar ook die vrouw die hem ABSOLUUT niet wilt zien of spreken! Wat moet hij doen? Haar bij hem laten slapen, of haar maar in de kou laten liggen?