Hiçlikte harcanan kalp .

yaşım bilinmez adım da öyle , geri de bırakılan acılarim da bilinmez . hayat bilinmezliklerle dolu bu bir intihar mektubu değil aksine tutunuşun simgesi , kücugum kime göre neye göre ama küçüğüm işte kendi içim de . belki beni anlamadılar ama kendimi anlatamadim değil di bu kimse anlamak istemedi belki de , hoş anlasalardi ne olurdu ki bitermiydi içimde ki bu hiçlik . sanmam belki de hiç olurdum iyice. anlamamalari daha mi iyi ne ? yaşıyorum kendi kendime .tutunacak bir dal bulamıyorum kendime ama biliyorum akıntı beni güzel yerlere götürecek ve şunu fisildiyorum kendime . herşey güzel olacak elbette ne zaman bilinmemezlikte . hayat da öyle değil midir zaten? akrebi kovalayan yelkovan gibi yaşamı Kovalayan ölüm hepimizin bedeni bir gün çürüyüp gidecek ti peki kimeydi bunca kin , küçümseme , güzel de toprak olacaktı çirkin de neden di bunca tantana kalp toprağa gömülür müydü ? hiç sanmam ama sanki benim ki gömülmüştü işte bir noksanlık vardı bu noksanlık tamamlanacaktı bunun tek çaresi zamandı .