Story cover for ARCHITECTURE STUDENT by introvertrav
ARCHITECTURE STUDENT
  • WpView
    Reads 5
  • WpVote
    Votes 0
  • WpPart
    Parts 1
  • WpView
    Reads 5
  • WpVote
    Votes 0
  • WpPart
    Parts 1
Ongoing, First published Aug 15, 2023
One of the hardest courses is Architecture. Ngunit hindi ko alam kung bakit ito padin ang aking pinili despite knowing this fact. Passion? Siguro. Pero paano kung unti unti na akong nawawalan ng salitang iyan? Ano ang magsisilbi kong motibasyon? Sa pag-uumpisa ng bagong taon ko bilang estudyante sa arkitektura, hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa akin. Nararamdaman ko ang dagundong ng aking puso, napakalakas. Ngunit sa huli, wala akong ibang magagawa kundi ang maging matapang at labanan ang takot.  

Ngunit may mga pagkakataon talagang mahirap tumayo at sabihan ang sariling kakayanin. Magugulat ka na lamang at may bumubulong tungkol sa pagkitil ng buhay. Susundin ko nga ba? 
Ito na lamang ba ang tanging paraan?

Naiinis na ako sa aking sarili. Bakit ako ganito? Kakayanin ko nga ba talaga? Hindi ko alam.

Marahil ibang kurso ang para sa akin. Ngunit ano naman? Hindi pa ako handa. Wala pa akong alam. But I have no choice kundi ang tahakin ang panibagong taon ng aking buhay, ang pagiging isang ARCHITECTURE STUDENT.
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add ARCHITECTURE STUDENT to your library and receive updates
or
#210girl
Content Guidelines
You may also like
BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing by coolangsalambing
37 parts Ongoing
Huminga ako ng malalim baka sakaling maibsan Yung sakit at takot na nararamdaman ko. Nasa loob ako ng bodega , nakakulong. Hindi ko naman pinangarap na maging ganito Ang Buhay ko. Wala sa isip ko ang makapag aral sa isang mamahaling paaralan ,sapat na Ang public school. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana, eto ang nagkataon na paaralan Ang tanging tumanggap saakin. Masaya ako Kasi nakapag aral ako , ngunit Hindi ko alam na Ang kapalit pala nun ay paghihirap. I was just a scholar in this school, kaya siguro mainit Ang dugo nila saakin. Napasinghot ako ng maramdaman Ang muling pagtulo ng luha. Mula recess time ay nakakulong na ako rito, at ngayon ay maghahapon na. Ramdam ko na Ang matinding pagod at gutom. Tingin ko ay magiging katapusan ko na ito. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng maramdaman kong may magbubukas ng pintuan. Napadilat ang mata ko Ng kaunti , ngunit di ko magawang iangat ang sailing ulo. Sa matinding gutom at pagod ay hirap akong gumalaw tanging pagyakap sa sariling katawan ang aking kayang Gawin. "I'm sorry if I did this to you." Ani ng Isang tinig na malamig, sa boses palang ay kilala ko na ito. Napahikbi ako sa takot. B-bakit ginagawa nya ito saakin. Hindi ko naman sya kilala. Isa lang akong transferee SA school na ito at ang malala pa ay wala talaga akong maibubuga pagdating sa yaman. "You made me do this to you , your stubborn " Ani pa nito , sabay lakad palapit saakin. Gusto kung lumayo ngunit Hindi ko magalaw ang katawan ko. Tanging iyak lang ang kaya ko. Hinawakan nito ang Mukha ko at pinaharap sa kanya , pinilit Kong idilat ang MGA mata ko. Sumalubong ang malumanay nitong titig na aakalain mong may pakealam talaga sya saakin. Napa buntong hininga ito , kinarga nya ako na parang bagong kasal. Wala akong nagawa kundi Ang Hindi tumutol, Wala na akong lakas kaya naipikit ko Ang magkabilang mata. --
Love Confessions Society Series 6: Adam Leongson (Tanangco Boys Batch 2) by Juris_Angela
17 parts Complete
"I will never let go of this hand. If you find the situation too hard for you. Then, share your pain with me. You don't have to be alone anymore." Teaser: A Princess' Confession I am broken inside. I wanted to scream. I even cried out for help, but no one's there, except darkness. Nobody held my hand when I reach them. Sinubukan kong sabihin sa kaibigan ang sitwasyon ko. Pero tinawanan lang nila ako, ang sabi nila, it's all in my mind. Damn! The emptiness inside is killing me. Kapag nakaharap ako sa ibang tao, palaging pekeng ngiti ang binibigay ko sa kanila. Nagkukunwari na okay lang ako, na maayos ang lagay ko. Pero sa gabi ay hindi ako pinapatulog ng kalungkutan na halos mag-iisang taon ng unti-unting pumapatay sa akin. I'm trying to be a better person that my Dad wanted me to be, pero hindi ko kaya. Sa bandang huli, I am a failure. Because I can never meet his expectation. When his Assistant who was that time my private tutor, sexually molested me, wala pa rin akong nagawa, ni hindi ko magawang magsumbong dahil natatakot akong saktan niya si Daddy. So, I kept that nightmare in me. When my best friend died, everyone blamed me. Maybe, yes, it was my fault. At sa loob ng ilang taon, parang bangungot na paulit-ulit nagre-replay sa aking isipan ang paninisi ng mga tao. Hanggang sa dumating ang araw na wala na akong makitang dahilan para huminga. And then, I begged. "Please, let me escape this pain. I can't take it anymore." Nakasilip ako ng pag-asa ng dumating ka sa buhay ko. Nangako ka na sasamahan ako sa lahat ng laban ko. Akala ko magiging okay na ang lahat. Pero nagkamali ako, lahat ng mayroon tayo, lahat ng ito ay bunga lang ng iyong awa.
Ang Alamat ng Pahilis by zilyonaryo
28 parts Complete
Pssst! Pssst! Estudyante ka ba? Sa pagkamit ng edukasyon, hindi lang 1+1 at abakada ang dapat mong matutuhan. Madalas, mas mahalagang malaman natin ang tamang diskarte sa buhay. Ang mga grades ay numero lang. Kayang-kaya mong gumuhit ng pahiga, patayo, tuwid, at pahilis na guhit sa buhay mo para marating ang tagumpay. Kung graduate ka, na may flying colors, congrats! Pero, sorry. Better luck next time kung boring ang student life mo. Pero, ayos lang 'yan, sa trabaho naman ay may adventure pa. Kung high school ka pa lang, goodluck sa'yo! Balansehin mo ang studies at family. Mahalaga sila pareho. Ang pagsyosyota, oo, inspiration 'yan, pero, kwidaw ka, baka mauwi sa desperation. Kung nasa elementary ka pa lang, welcome! Napakasaya ng buhay mo. Marami ka pang pupudpuring lapis at patataehing ballpen. Maglaro ka lang. Huwag puro honors ang nasa isipan mo. Ang medalya ay binilog na bakal lamang. Hindi iyan ang iyong karunungan. Oo! Ang pag-aaral ay maraming ups-and-down. At makakarating ka kung saan-saan. Pero, side-by-side ay may kababalaghan, may kabiguan, may kalokohan, may katuwaan, may tawanan. Minsan, makikilala mo ang mga taong pinangalanan mo ng Mam Lipstick o kaya Mr. Ego. Kung nasubukan mo namang matulog sa klase. Normal lang 'yan. Pero kung makatanggap ka ng award na 'Tataero of the Year', hanep! Bihira 'yan! Idagdag pa ang 'Best Actor' Award. O di ba, parang Famas lang?! Kung na-try mong manligaw o maligawan sa library, sus, common lang 'yan. Subukan mo namang sumuka sa labas ng library. Astig 'yan dre! Lalo pa siguro kapag hinimas pa ng librarian ang likod mo.. Sa pag-aaral, dalawa lang ang dapat mong gawin para magtagumpay ka: magseryoso at magloko. Pag pinagsabay mo, sigurado, gragraduate ka sa entablado. Pag isa lang, hmmm, delikado. Mental asylum ang abot mo. Kung hindi ka pa marunong magbilang ng 1 up to 100, dito tiyak ikaw ay makakarelate. Basta, tandaan mo: walang 100% success. Laging may PAHILIS.
A GOOSE'S DREAM - Pinoy M2M Story by AjIu08
25 parts Complete Mature
"Ano ang kaya mong isugal para sa pag ibig? "Ano ang kaya mong isakripesyo para sa Pangarap? "sa Panahon na Lugmok ako at bigong-bigo Nakilala ko si Jayson Ramos. Isang anak mayaman, nakatira sa isang marangya at malapalasyong Bahay na parang doghouse lang ang bahay namin kung ikukumpara sa mansion nila. Naging classmate ko siya sa isang subject. At doon ko nadiskubre kong ano ba talaga ako. Dahil sa pagdaan ng mga araw na kasama ko ito , nagulat nalang ako nahuhulog na pala ako dahil subra akong nasasaktan at nagseselos kapag may kasama itong iba. Pero Magkaiba kami ng mundo na dalawa, isang mundong magulo kagaya ng kasarian ko na hindi ko matukoy kong ano. Pero what if na ang pag ibig na aking nadama ay taliwas pala sa kanya. Langit siya at Lupa ako , kaya Hanggang tanaw nalang ako. Dahil ang pag-ibig ko ay hindi niya naman pansin. Dahil ang mata niya sa iba na nakatingin at ang puso niya ay sa iba na nakalaan. Hanggang kailan ako maniniwala sa kasabihan na "Sa Pag-ibig walang mahirap at mayaman And loveWins." Kaya bang Tabunan ng Pag-ibig ang stado namin? What if na ang pinag alayan mo ng iyong puso at kaluluwa ay mayroon malaking bahagi sayong pagkatao? Hanggang saan mo kayang manindigan? Hanggang saan mo kayang lumaban kung alam mong talo kana? Hanggang saan mo kayang sumugal Kung sa Umpisa palang ay Mali na ang lahat? DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. _ All rights reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means electronic or mechanical, including, photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law."
You may also like
Slide 1 of 10
BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing cover
Love Confessions Society Series 6: Adam Leongson (Tanangco Boys Batch 2) cover
She Got Me [COMPLETED] cover
Different World #MLTimes2018 #BBA2018 #KidlatAwards2018 cover
My Rebound Guy cover
Ang Alamat ng Pahilis cover
A GOOSE'S DREAM - Pinoy M2M Story cover
Be Mine Forever (COMPLETE) cover
Sunsets On The Rooftop cover
Failing To Fall cover

BULLY'S OBSESSION (Completed) Under Editing

37 parts Ongoing

Huminga ako ng malalim baka sakaling maibsan Yung sakit at takot na nararamdaman ko. Nasa loob ako ng bodega , nakakulong. Hindi ko naman pinangarap na maging ganito Ang Buhay ko. Wala sa isip ko ang makapag aral sa isang mamahaling paaralan ,sapat na Ang public school. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana, eto ang nagkataon na paaralan Ang tanging tumanggap saakin. Masaya ako Kasi nakapag aral ako , ngunit Hindi ko alam na Ang kapalit pala nun ay paghihirap. I was just a scholar in this school, kaya siguro mainit Ang dugo nila saakin. Napasinghot ako ng maramdaman Ang muling pagtulo ng luha. Mula recess time ay nakakulong na ako rito, at ngayon ay maghahapon na. Ramdam ko na Ang matinding pagod at gutom. Tingin ko ay magiging katapusan ko na ito. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng maramdaman kong may magbubukas ng pintuan. Napadilat ang mata ko Ng kaunti , ngunit di ko magawang iangat ang sailing ulo. Sa matinding gutom at pagod ay hirap akong gumalaw tanging pagyakap sa sariling katawan ang aking kayang Gawin. "I'm sorry if I did this to you." Ani ng Isang tinig na malamig, sa boses palang ay kilala ko na ito. Napahikbi ako sa takot. B-bakit ginagawa nya ito saakin. Hindi ko naman sya kilala. Isa lang akong transferee SA school na ito at ang malala pa ay wala talaga akong maibubuga pagdating sa yaman. "You made me do this to you , your stubborn " Ani pa nito , sabay lakad palapit saakin. Gusto kung lumayo ngunit Hindi ko magalaw ang katawan ko. Tanging iyak lang ang kaya ko. Hinawakan nito ang Mukha ko at pinaharap sa kanya , pinilit Kong idilat ang MGA mata ko. Sumalubong ang malumanay nitong titig na aakalain mong may pakealam talaga sya saakin. Napa buntong hininga ito , kinarga nya ako na parang bagong kasal. Wala akong nagawa kundi Ang Hindi tumutol, Wala na akong lakas kaya naipikit ko Ang magkabilang mata. --