Tama na Please
  • Reads 194
  • Votes 1
  • Parts 3
  • Reads 194
  • Votes 1
  • Parts 3
Ongoing, First published Mar 15, 2015
Sabi nila madaling kumalimot pag gusto pero meron naman nag sasabi na madali nga pero mahirap kapag masakit.

Ang storya na to ay tungkol sa limang magkakaibigan na nagkasira sira dahil sa mga dumating sa buhay nila.
Maayos pa kaya nila to o hahayaan nalang nilang makalimutan ang mga pinagsamahan nila. 

Minsan pag wala ka ng mahingan ng tulong kailangan mo din gabayan ang sarili mo at tulungan ang sarili mo.
Dahil alam natin na hindi lahat ng bagay ay permanente tulad ng pagkakaibigan at pagmamahalan pede itong mawala nalang bigla pero pwede din manatili sayo kung kaya mong ipaglaban ng buo.
All Rights Reserved
Sign up to add Tama na Please to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.