AMANSIZ MÜCADELE

"Allahım sen beni burdan kurtar ama ölmeden "

depodan içeri girdim Ömer deponun en sonundaydı . Depo oldukça uzundu . İçerisi iğrenç kokuyodu. Ömer'in yüzü yara bere içindeydi. Ömer diye bağırdım. Beni fark eden Ömer gitmem gerektiğini anlatan hareketler yaptı . Ama ben gitmeye gelmemiştim . Ya Ömeri kurtaracaktım yada ölücektim. Adamlar beni yakalamaya tenezzül bile etmediler belli ki farkındaydılar.

" Ömer hatırlarmısın bilmem ama sana bi can borcum var dı ."

Ömer'in ağzını açtılar.

" hatırladım da şimdi hiç sırası değil burdan gitmezsen asla haz edemeyeceğim şeyler olacak ve bilirsin benim haz etmediğim şeylerde haz da yaşatmam"

Ne kadar işkence çekse de halen aynı Ömer'di .

:Kusura bakma Ömer Can Kaya ama bu durumda sen patron olamazsın yani benim dediğim olcak"

"Afra Naz Şimşek bi kere de tamam de de beni şaşırt git hadi " . O sırada admalardan biri çok konuşma demedim mi ben sana diyerek Ömer' e sert bir yumruk attı

" Ömer ben borcumu ödemeden hiç bir yere gitmicem hani şu benim için sırtından yediğin üç kurşun"

" tamam sonra ödersin şimdi git "

" Ömer bunun sonrası yok ya şimdi ya hiç" . Ömer bana ne demek istiyorsun der gibi bi bakış attı . Aynı adam bu kadar yeter diyerek ağzını kapatıcaktı ki Ömer

"dur kapatma yoksa seni o bez parçasıyla boğarım " dedi . Adam bi yumruk daha indirdi . Ömer ise şaka gibi gülüyordu . Onu daha fazla bu halde görmek istemedim . Kulağımdaki haberleşme cihazına bişeyler dedikten sonra derin bi nefes aldım. Ömer" Afra arkan-" demeye kalmadan üç tane kurşun sesi geld i . Sırtım yanmaya başlamıştı. Canım çok yanıyordu . Ayaklarımın üstünde daha fazla duramadım . Dizlerimi kırdım . Yere düşerken gözümden yaşlar akmaya başlamıştı . Oysaki söz vermiştim kendime ağlamayacaktım . Gözlerim kararmaya başlamıştı . O sırada bi ses duydum başarmıştım
" Ömer