'Nermine?' Zegt hij ongeduldig.
'Nordine?' Zegt ze zachtjes.
'Zeg mij niet dat je nog steeds aan het joggen bent, want als je aan het trainen bent voor een of andere topatheel figuur mag je al afronden want dat laat ik niet toe.'
Nermine kijkt onbegrijpelijk voor zich uit. Wat is hij allemaal aan het zeggen, dacht ze.
'Geen paniek, ik word geen topathleet. En nee, ik ben niet aan het joggen. Ik ben aan het werken voor school.'
'Aan het werken voor school? En waar ben je?'
'Niet thuis.' Antwoordt ze meteen terug.
'Oh, shit, dat wist ik dus niet. Ik dacht dat ik je onder de tapijt gevonden had.'
'Nordine, wat is je probleem? Ik ben aan het werken voor school, wat wil je meer horen?'
'Waar je bent, Nermine, waar, Nermine, waar. Dat is wat ik wil horen. Jouw locatie. Misschien had je de vorige keer gelijk en moet ik een fucking gps op je voorhoofd kleven en hoef ik deze domme conversatie niet met je te voeren.'
'Dan mag je lekker zelf uitzoeken waar ik ben. Tegen 16h ben ik thuis. Doei, Nordine, je mag jezelf opeten terwijl de muren naar je kijken. Idioot.' Ze haakt meteen de verbinding af. Nordine kijkt naar zijn telefoon en ziet hoe ze op hem afgehaakt heeft.
'Oooh,' Zegt hij tegen zichzelf. 'Telefoon neerzetten op mij.' Hij steekt meteen zijn telefoon in zijn zak en neemt weer zijn sleutels en verlaat zijn huis.