Tesadüflere inanır mısınız? Ben inanırdım. Ama artık tesadüfler, yalanları da beraberinde getiriyor. ____________________________ "Ben sana inandım!"diye bağırdım. "Ya ben sana güvendim be!"dedim gözümden bir damla yaş düşerken. "Ben kendime bile güvenmezken sana güvendim."dedim sessizce. Onda bu söylediğim onun bir adım gerilemesine sebep oldu. Gözleri gözümden düşen yaştaydı.Onun karşısında hiç ağlamamıştım."Bana bakarken 'bu kız çok aptal' dedin mi? 'Bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim, bu kız da birine güvenmeye dünden razı.'dedin mi?" Küçük bir es verip devam ettim."O kadınla el ele vererek bu kıza bir darbe de biz vuralım mı dediniz?" Derin bir nefes alıp devam ettim."Ben sana kendimi anlatırken sen aslında her şeyi biliyordun, ben hiç fark etmedim değil mi?"dedim gözyaşlarımın arasında gülerken.Başımı iki yana sallayıp geriye doğru adımladım. "Mira'yı Asil, Deniz'i sen öldürdün." dedim gözlerinin içine bakarak. Gözlerinde acı vardı. Bana acıyor muydu??Ellerini bana uzattı ama sanki buna hakkı olmadığını anlamış gibi elini geri çekti. Gözümden yaşlar akmaya devam ederken ona sırtımı döndüm ve koşmaya başladım. Hem kendimden hem ondan kaçtım. Ben ilk defa kaçmayı seçmiştim...