Karşımdaki bir ölüye yaşam olabilecek kadar, siyah gözlere kapılmıştım. "Niye öyle bakıyorsun." istemsizce kaçırdım gözlerimi ondan. Ben bu kadar kapılmamıştım kimseye. "Beni kaçırdınız hatırlatırım. Hem siz kimsiniz de böyle bir şeye cüret edersiniz!" Bana boş gözlerle bakmaya devam etti. Ama daha beni tanımıyordu. Beni siyah arabanın arka koltuğuna oturtukları sırada adamın cebinden bıçağı almayı başarmıştım. İpi çözüp hızlıca bıçağı karşımdaki adamın boynuna dogrulttum. " Kimsin dedim!" o an doldu burnuma o huzurlu toprak kokusu içimi ısıtmaya. Hızlı bir harekette bıçağı elimden alıp, beni geriye itti. Elini uzatıp " Ateş Arslan, dünyaca aranan seri katil." Hızla gözlerim irileşirken, beynim gerçekten o olup olmadığını, belki de yalan söylediğini düşünüyordu. Gözlerimi kısıp elini tutmadan " Sedef Aksu, dünyaca aranan seri katil." Bir adamdı kendisi, o toprak kokusunu içime çekmeye değerdi... Bir kadındı kendisi, onun ateşinde kalmaya değerdi... +18 ifadeler içerir