44

Bu hekayəni sevgi haqqında olan təsəvvürləri dəyişmək üçün yazıram. Ətrafımdakı insanların bu haqda olan fikirləri – sevgi, qürur, dostluq, xəyanət, sadiqlik kimi mövhumların mənə görə yalnış olduğunu düşündüyüm üçün yazıram 44-ü. Və ümid edirəm ki, az ya çox düşüncələrinizdə dəyişiklik etməyi bacaracam.
44 onu oxuyanların 60 faizinin (zənnimcə) bəyənəcəyi, lakin öz həyatlarında davranmayacaqları hərəkətləri, hadisələri, fikirləri və s. Özündə əks etdirir.
44 realistlər üçün fantastik, utopik, idealistlər üçün tam istədikləri kimi, lakin gerçək həyatla müqayisədə təəssüf doğuran, optimistlər üçün ümidverici, pessimistlər üçün darıxdırıcı – “yuxu gətirən”, praqmatistlər üçün həqiqətlərin əsl sərt üzünü, simasını “təmsil edən”, melanxoliklər üçün onların fikirlərini dəstəkləyən hekayədir.
Mənim üçünsə, 44 “yox, həyatda əsla belə şeylər olmur” deyənlərin fikirlərini və iddiayalarını alt-üst edəcək bir hekayədir. Əlbəttə, bu cümlədən belə nəticəyə gəlmək olar ki, 44 real hadisələrə əsaslanır. Bəlkə də...
Onu qeyd edim ki, 44-dəki hadisələr və surətlər təxəyyül məhsulu deyil. 44 özünü və həyat hekayətini onda görən hər kəs üçün realdır. 44 onu həvəslə oxuyub sevgiyə inanan, sabaha ümidlə baxan hər bir insan üçün gerçək sevgi hekayəsidir.
TƏŞƏKKÜRLƏR...
Bu hekayəni yazmağımda mənə həvəs verən, məni mənəvi cəhətdən dəstəkləyən dostlarıma – Günel Qəhrəmanovaya, Ramil İbrahimzadəyə, Səbinə Məmmədovaya, Hülya Hüseynovaya, Pərvin Qədirova, Günel Qasımlıya, Elgiz Məmmədzadəyə, Əziz Yaqubzadəyə, Aybəniz Hüseynovaya, Vüsalə Əmirzadəyə dərin minnətdarlığımı bildirirəm.
Əziz dostum Kamran Namazova sonsuz təşəkkürlər.