Zaman'ın Vurgusu
  • Reads 5,700
  • Votes 1,821
  • Parts 8
  • Reads 5,700
  • Votes 1,821
  • Parts 8
Ongoing, First published Aug 24, 2023
Yıllardır aranan taş; Zaman taşı. Zaman algısının kırılması ile bütün evrenin düzeni tepe taklak oldu. Bu ani değişim herkesi farklı dünyalara ve zamanlara ışınladı. Yapılan onca araştırmaya rağmen bunun yalan olması kanıtlanamadı ve gerçekliği onaylandı. Bu olaylardan etkilenen evrenlerin tek amaçları artık o taşı bulmak oldu. Taşı ararken herkesin hissettiği duygular aynıydı; Öfke, sinir, nefret, üzüntü ve en önemlisi özlem. Herkes kendisine ait olan evi, evreni özlüyordu. Özlem duygusunun artması ters tepki yaptığı için herkeste ki nefret artışı yükseliyordu. Bunun sebep olduğu diğer bir şey ise, düşmanlıktı. Ortalığı tam olarak bir  kargaşa esir almıştı.

Playlist: https://open.spotify.com/playlist/4LQp5EoriubjxdW4fewHHu?si=807bce3dbae54f1d
All Rights Reserved
Sign up to add Zaman'ın Vurgusu to your library and receive updates
or
#424zaman
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
KOF cover
Mesaj | Texting +18 cover
Alçin Sönmez  cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover
LAÇİN |tamamlandı cover
Italiano Aşk-ı/Texting cover
Anka//küllerinden doğan (asker ve gerçek aile kurgusu) cover
KURŞUN İZİ cover
HUDUT cover
ATEŞPARE (+18) cover

KOF

20 parts Ongoing

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. 'İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.' Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.