Yeşili çok seviyordu. Ağaçları, çiçekleri, doğayı. Kısmet bu ya, yeşil yasaktı ona. Bir kafesi vardı onun dışarı çıkmasının yasak olduğu. Üzüldüm. Ben özgürken onun orada ağlamasına dayanamadım. Sonunda da ona yeşili verdim. Artık istediği gibi görebilirdi yeşili. Ne kafes vardı, ne de engel. Ne de olsa, yeşille çevriliydi her yeri. Yeşile gömdüm onu.All Rights Reserved