"Ben ne ifade ediyorum senin için?"Sorduğu
soru karşısında sessiz kaldım.Hislerimi ona anlatamazdım ki.Benim için ne ifade ettiğini anlaması için kendini benim gözümden görmesi gerekti.
"İfade edemeyeceğim kadar çok duygu var içimde."Adeta gözleri parıldadı."Sana içimdeki sevdamı anlatmam çok uzun sürer."Yanağına küçük bir buse kondurup geri çekildim."Peki ben,ben ne ifade ediyorum senin için?"
"Sen benim efsunumsun."dedi hiç düşünmeden.Kaşlarım çatıldı.Efsun da ne demekti?Büyü,sihir,tılsım..Bunlar efsun demekti.Aklıma gelenlerle gözlerimi şaşkınlıkla ona diktim.
Efsun..İnsanı etkisi altına alıp kendinden geçirecek kadar kuvvetli tesir..
Efsun..Büyüleyici,etkileyici cazibe..
"Tam olarak düşündüğün şey."Derin bir nefes alıp verdi.Eli saçlarımın ucunda gezindi.Gözlerini gözlerimden çekmiyordu.
Beni etkisi altına alıyordu.
"Sen..Sen aydan daha beyaz teninle,gece gibi siyah saçlarınla ve.."Bir iç çekiş."Ve rengini saçlarından alan gözlerinle beni büyülüyorsun."O bunları bana söylerken aklımda dolaşan tek şey bir şarkıydı.
Tenin almış beyazlığını aydan,saçlarının rengi geceden.
"Sıcacık ellerin,sıcacık nefesin..İsmimi söyleyen dudakların tarafından adeta cazibeleniyorum."