Yukarı Bak

“Yukarı bak.” Dedi tekrar. Yine bakmadım. İçime derin bir nefes çekip seslice üfledim.
“Niye bakayım?” diye sordum.
“Çünkü seni sakinleştirir. Baksana, her renk orada her varlık orada. Çünkü gökyüzü her şeye tanık oluyor. O senin eski anılarından daha mutlu daha güzel anılara da şu an hissettiklerinden daha derin daha acı verici anılara da sahip. Sadece ne görmek istediğine karar vermen gerekiyor. Hüzünle boğulmak mı? Her şeyi unutup devam etmek mi? Ne görmek istiyorsun? Baksana hadi. Görmek istediğin şeyi görebiliyor musun?”

Bu hikayede komedi de var hüzün de. Gökyüzü gibi her ne görmek istiyorsanız hikayeyi okuyun yeter. :) Bu arada Yukarı Bak filmiyle alakası yok. Ama tabi adı filmden esinlendim. İtiraflar... her neyse animasyonu da izlemenizi öneririm hani. Neredeyse ağlamıştım, çok güzel.