"Hümeyra sevgilim olur musun?"
Saçmalıyor olmalıydı,Miraç ve ben beyazla siyah gibiydik.Sorduğu soruyu idrak etmeye çalışırken kantindeki herkes pür dikkat bizi izliyordu.
"Hayır!"demiştim kitaplarımı sıkıca tutup kız yurduna doğru gitmek için adımlarımı hızlandırmıştım.
Üzerimde yoğunlaşan bakışlardan ve kulağıma gelen fısıltılardan kurtulmak istiyordum.
⭐
Hümeyra kantinden ayrılınca kopan kahkaha tufanıyla kendime gelmiştim.
Semih sırtımı sıvazlarken"İddiayı kaybettin be kardeşim!"demişti yüzündeki alaycı gülüşle.
"Bölümün en imanlı kızının seninle çıkması absürt olurdu zaten."
Buse kollarını bağlayıp kendinden bilmiş tavrıyla masaya oturmuştu.
Hayatımda ilk defa biri beni reddetmişti,garip bir histi ama Hümeyra'yı elde etme hırsı benliğime yayılmıştı.
⭐
Hümeyra ikinci sınıf tıp öğrencisiydi,babası o daha küçükken vefat etmişti.
Annesi ise tek başına kızını büyütmek için elinden geleni yapan bir kadın.
Dine olan büyük ilgisi Hümeyra için büyük bir değişim yaratmıştı,tesettüre girmiş kendisine sınırlar çizmişti.
Miraç ise okuduğu bölümü sırf ailesine inat kazanmıştı,hoş kazanmasada işi hazırdı şirkette.
Bir tarafta arkadaş ortamıyla yiyip içen,her gün farklı bir mekana gidip sarhoş olana kadar deliler gibi içen bir genç olan Miraç diğer tarafta dinin gereklerini elinden geldiğince yerine getirmeye çalışan,kendisini okuduğu mesleğe ve dinine adamış Hümeyra.
Hayat onları bir noktada bir araya getirmişti.
Ben Hümeyra ve Miraç'ın hikayesi için çok heyecanlıyım umarım ki sizlerde beğenirsiniz ❤️
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."