Dit is een gedicht over hoe ikzelf in het leven sta als een tienermeisje met ADD en autisme. Veel mensen hebben onbewust een stereotypisch beeld gevormd over mensen met add, ass en adhd. Sommige mensen denken dat degene die op dit spectrum zitten alleen "heel hyperactief" of "heel druk" zijn. ik zeg niet dat iedereen zo denkt, maar de mensen die zoals mij ook autistisch zijn, of kampen met adhd, gaan mij waarschijnlijk begrijpen. Ik wil laten zien dat deze stereotypische beelden allemaal nep zijn en dat de mensen die deze vormen hebben zoveel meer zijn dan alleen hun add, ass of whatever.