Depresyondayım ve bu da demek oluyor ki bir şeyler yazmam lazım. Böyle bir özellik var bende nedense, ne zaman üzülsem ağlaya ağlaya hayatımı yazarım.
Beni takip edenler bunu görüyorsa, şimdiye kadar en samimi şekilde söylüyorum, okuma. Sizin okuyacağınız şeyler değil.
O zaman neden bu hesaba attın bu kitabı diyenler olabilir.
Ben bunu cesur olmak diye düşünüyorum. Ne zaman farklı bir şey yapmak istesem hep hesap değiştirdim -okul değiştirdim- maske değiştirdim.
Ama şimdi, yeni bir kavgadan çıkmışken, gerçekten çok da umrumda olmadığını fark ettim.
Çünkü siz, bana göre sadece kelimelersiniz. Hayatımı etkileyemeyecek, yazdıklarımı okuyunca sadece benim için üzülecek olan cümleler ve kelimeler.
Zaten bende sizin için çok bir halta değer değilim.
Neyse, istersen oku istersen okuma gerçekten sikimde değil sadece... Sadece bunları yaşadığımı bir yere belgelemeliyim.
Ve ilk defa, birisinin yazdığım şeyleri sevip sevmeyeceğini umursamıyorum.