Sahtekar Başlangıçlar

"Lütfen lütfen bana yardım edin."

Dediğinde sesi fazlasıyla titriyordu ve bu soğuk ile yağmurda biraz daha kalırsa hasta olup yataklara düşeceğine emindi. Adamın ise gözleri kadın ile ileri de adımları hızlanmış 2 adam arasında mekik dokurken yavaşça kadının soğuk tenine dokundu, gerçekten de buz kesmişti ve üstünde ki yırtıklar yüzünde üşümesi daha da artıyordu. Kadın adamın iki kolundan tutup sarsmaya başladı.

"Beyefendi lütfen lü-lütfen yardım edin öldürecekler beni, yalvarırım size lütfen yardım edin ölmek istemiyorum ben, ölmek istemiyorum."

*
Sonra koca bir sessizlik oldu. Sokağın dört bir yanında bu sessizlik duyuldu. Ölüm sessizliğini andıran bu korkunç sessizlik herkesi işinden alı koymuş gibiydi. Herkes işlerini yarıda kesip pencereden bakmaya başlamışlardı.

Koca bir sessizliğin ardından yüksek bir topuklu sesi duyuldu, sonra ikincisi, üçüncüsü ve onunla beraber süre gelen adımlarının sesi koskoca sokakta yankılanmıştı. Herkesin gözlerin de ki merak gelen kişinin kim olduğundan değildi, onu burada herkes tanırdı. Asıl merakları uzun zaman sonra neden geri geldiğiydi.

*
Burası bazılarına cehennem bazılarına hayattı. Burada yaşayanlar için kucak açılmış bir hayat, ikinci bir şans olsa da çoğu kişi buranın yanından bile geçmeye korkardı, buradan cehennem diye bahsederlerdi.

Onlar ise Cehennemde hayat bulanlardı. Burası cehennemin en dibi ama hayallerin en zirve olduğu noktaydı.
*
Ne adam kıza gerçekten yardım etmişti nede kız adamdan gerçek bir yardım istemişti.