DURU (Karışan Bebekler)

"Ne yaptığını sanıyorsun!" Gür çıkarmaya çalıştığım sesim yine de istemsizce titremişti. "Ne kadar uğraştım biliyor musun? Ne hakla yaparsın ya?" Dolmuş gözlerimle ona bir şeyler anlatmaya çalışıyordum. "Benim tablom kızım bu, ben sipariş ettim. Oynadım seninle!" Ne? "Neden?" Dolmuş gözlerimle konuştum. "Anla artık ne kadar çabalarsan çabala bu tablo gibi bütün çabalarını yok edeceğim, duru. Sen bu aileye ait değilsin." Artık ağlıyordum. Bu kadar kötü olamazdı. Ve en büyük darbeyi de tablo yaptırmak için vereceği ücreti ayak dibine atmasıyla yapmıştı...