Gökyüzüne Bak

Darel: Bu gece?

Hemen cevap yazmaya başladım, onunla uğraşmak için büyük bir fırsatım olmuştu.

Estella: Hayır.

Net ve kısa. Bunu anlayacak kadar olgun bir insandı Darel, fakat bunu anlamayacak kadar da deli birisiydi. Hatta biraz daha inadına gidersem herkesin içinde gelip beni öpeceğini ve hatta daha ileriye de gidebileceğini biliyordum.

Yazıyor.
Darel: Evet.

Gülümsedim, başımı iki yana sallayarak klavyeye bastım.

Estella: Sevgilin ne diyecek bu duruma acaba? Bana aşık olduğunu görünce seni sevmeye devam edecek mi bakalım:(

Yazıyor...
Darel: Tek sevgilim sensin.
Darel: Ayrıca bunu biliyor.

Kaslarım havalandı. Bunu biliyor? Ne! Bana aşık olduğunu kabul mu ediyordu yani, hemde bunu sevgilisine söyleyecek kadar. Deliydi. Ondan korkmak isteyeceğim kadar deli ve ona sırılsıklam aşık olmak isteyeceğim kadar deli.

Estella: Gördüklerim öyle değil diyor ama...
Estella: İnsanların gözünde gurursuz bir sürtük gibi görünüyorum.
Estella: Senin yüzünden.
Estella: ya da benim yüzümden.

...

Fakat yapamadım, birisi bunu engellemişti. Yanıma gelir gelmez kokusunu tanıdığım o gelmişti, kalçalarını masaya dayamış önümde duran ders notlarını arkasına almıştı. Bütün gözleri üzerimde hissediyordum, insanların bana böyle merakla bakması sinirlerimi bozuyordu. Darel yüzünden bu duyguyu her zaman yaşıyordum, insanların bana bakmasından nefrret ediyorum.

Kimseye bakmadan direkt onun ela gözlerine döndüm, "Ne yapıyorsun sen?" Diye sordum ters bir ifadeyle.

"Seni seviyorum."

"Ne?"

Sesini biraz daha yüksekseltti, herkesin duyabileceği bir şekilde gözlerimin içine bakarak, "Duydun. Estella, sana aşığım." Şaşkınlıkla ona bakarken dudaklarından çıkan her kelime beni göklere çıkarıyordu, her saniye kalbim daha hızlı atıyordu. Kalp krizi geçiriyorum. "Kimse bunu değiştiremez, kimse senden daha kıymetli değil. Sadece sen, sadece."