HİKAYEMİZİN SONU MUTLU OLSUN

Belki çok yara aldık ama iyileştirdik onları onardık kalbimizi ve buradayız karşı karşıya gözlerinden kendimi görebileceğim kadar yakınındayım elimi uzatsam eline değdirebilecek kadar konuşsan sesini duyabilecek kadar ama bir zamanlar anlamadık bunun değerini sen benden gittin ben tutamadım seni ikimizde kendimiz iyileştik ama ayrıyken mutlu olamadık aramıza mesafeler geldi ve ben seni sol yanımda hissetmeye başladım sonra gördüm ki sol tarafımın zaten seninle doluymuş en başından beri... Ben kalbimin kapılarına o kadar büyük zincirler vurmuşum ki görememişim seni...
Sevdik ikimizde ama kırılmaktan ölesiye korktuk bir daha paramparça olur diye kalbimize buzdan duvarlar ördük ama öyle olmuyormuş sevgilim...Biz hayat gülsün istedik bize bu yüzdendi bütün çelişkimiz kalbimizle geç anladık ama meğer bize karanlık gülümseyince de yetiyormuş asıl aşk burada başlıyormuş...Hikayemizin sonu mutlu olsun...