DEMİRHAN |Sevdaya Düşkün Serisi 2 |

Gidecekken hemen önüne geçtim. "Saçmalama hem sana ne oluyor. Neden böyle davranıyorsun."

"SENCE!" Diye çıkışmasıyla irkildim.

"Bilmiyorum tamam mı bilmiyorum. Sen söyle neden böylesin."

"Sana gelip seni sevdiğimi söyledim. Bana bir cevap bile vermeden hep kaçmayı seçtin. Şimdi de o şerefsiz sana asılıyor ama ben onu dövmekten başka hiçbir şey yapamıyorum. Neden çünkü Selvi hanım beni hayatının bir yerine koyamadı."

"Sana bir cevap vermek çok istedim. Ama yapamadım. Çünkü senin bana olan sevgine karşılık vermemekten korktum. Evet senden hoşlanıyorum sana değer veriyorum ama bu değil ki senin beni sevdiğin kadar seviyorum."

"Kaçmak yerine böyle söyleseydin baka sana yine gelirdim."

"Gelseydin o zaman o Hatice hanımın peşinden gideceğine gelseydin. Annemle olan sorunlarımı bildiğin halde sana sığınıp ben gelmişken sende bana gelseydin. Çok mu zordu!"

"Evet zordu. Sen bana cevap vermediğin için fazla üstüne gelsem bunaltır mıyım yoksa uzak dursam ona sevgimi inandıramaz mıyım diye ne kadar git gel yaşadım."

Karşımda ki koskocaman adamın gözlerinde ki kırgınlık mı desem ümitsizlik mi bilemedim. Ama her neyse onu yorduğu oldukça açıktı.

Önümde duran bedenine hızlıca kollarımı sardım. İkimizde çelişkide arada kalmıştık. Başımı göğsüne yasladığım da kulağımın altında ki kalp atışlarını duyuyordum.

Demirhan bir süre sonra üzerinde ki şaşkınlığı attığında o da kollarını sardığı zaman kollarımı sıkılaştırdım. Ona sarılmak bana çok iyi geliyordu. Yada o bana iyi geliyordu.

•1980-1990 yıllarında geçen Köy hikayesidir

DREAM DE DEVAM ETMEKTEDİR!