Hij kijkt me aan, met zijn duistere en donkere ogen. Een intense blik die dwars door mij heen snijd. En toch moet moet ik die blik nu negeren. Hij doet een stap naar voren en ademt zacht in en uit. Zijn warme adem komt met kleine golfjes tegen mijn voorhoofd aan. Mijn ademhaling hapert en mijn handen beginnen te tintelen. Hij legt één hand zachtjes op mijn onder rug en duwt mij tegen hem aan. Ik slik en kijk hem langzaam aan. "Dit kan niet meer." zegt hij zacht, alsof niemand het mag horen, alsof hij het zelf niet mag horen. Ik knik zachtjes en probeer de tranen te onderdrukken. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt weg. Wat als je delen van het verleden kan wissen, zou jij het dan doen?All Rights Reserved
1 part