ÖTESİ |Yara

~ Hikayesi öncesi ve ötesi olarak kesilmiş bir hayatın çırpınışları. Öncesi yok, öncesi yara, Ötesi ise sanrıdan ibaret.

Hatırlayacağın tek şey tenine karışmış kokum olacak. Şimdilerde siyahlara bulanmış kokum en saf haliyle üzerinde duruyor. Sendeki emanetim toprağa mı karışmıştı yoksa bir başka koku silip götürmüş müydü bilemiyorum. Bildiğim tek şey burnumun direğine vurup duran o sert koku. Bana, çığlıkları ve gecenin karanlığında çığ gibi büyüyüp balyoz gibi kafama inen anıları hatırlatıyor.
Nasıl da benimsemiştim kendime seni. Alamazlar dedim hep.
"Bilmiyordum bende yiteceğini, benden gideceğimi..."