Suskun

"Yapma!"dedim bana doğru yürüyen pisliğe."Lütfen" dedim daha da hızlandı yürüyüşü.Ben acı içinde sırtımı çarparken onun gülüşü daha da arttı çünkü canımın yanmasından zevk alıyordu.Önümde durup eğildi ve saçımı yukarı çekerek ona bakmamı sağladı.Ondan tekrar nefret etmiştim."Benim sözümü dinlemediğine göre bir ceza hak ettin."dedikten sonra o kadar çok yorgundum ki etrafımı bulanık görmeye başladım.Saçımı bıraktığı an sağ tarafımdaki vazoyu alıp kafasına geçirdim.Bunu neden daha önce yapmadım diye düşünürken ayağa kalkarak evden kaçtım.Bu arada ben Ece ve hayatım bu evden kaçışım sayesinde değişti.