sapantaha book # 1

"tumakbo na kayo!" sigaw ni reí habang hinaharangan ang gate so that zombies can't completely enter our fortress.

"tanga kaba reí? hindi ka namin pwedeng iwan dito!" sigaw naman pabalik ni chiara kay reí.

we don't want another of our colleagues to fall, it's actually very difficult in our situation. Pero may punto si reí, kinakailangan na rin naming umalis, kung hindi sabay sabay kaming mamamatay dito.

"isa lang ang paraan para makaalis ta'yo ng ligtas dito" loki spoke. Wala akong ideya sa gagawin ng isang to, so we let him go with the idea he came up with.

in an unexpected way, inakyat nya ang pader at tumalon, at tsaka nagpahabol sa napaka raming zombie, this jerk.

"loki!"
"loki, putanginamo!"

sigaw namin isa isa sa pangalan nya, Ismael would have followed when Khana stopped him.

"wag kang hibang ismael!" she yelled.

"ano ba! Umalis na tayo dito!" jirah spoke. Sobrang naiinis na ako' sa babaeng ito, napaka arte, sya kaya itulak ko.

"shut up, a$$hole!" sumbat ni chiara kay jirah.

at this moment they are arguing, which is the reason for the successive arrival of the zombies, I spoke.

"ano ba! Nag sacrifice nanga si loki diba? Away pa din ba aatupagin n'yo!" I said while getting irritated.

ilang minutong tumahimik ang paligid. Masunurin ang mga kasama kong ito, pero matitigas din ang ulo.

rhianna broke the silence.

"please, wag na tayo mag away-away, nasa gitna ta'yo ng malaking suliranin, pakalmahin n'yo naman ang mga ulo n'yo" she said in a low tone.

reí is right, we need to calm down.

DUMILIM NA ang kalangitan, pero si loki ay hindi pa rin bumabalik, tumahimik na rin ang paligid, umalis. na rin ang mga iilan sa mga zombies, some of my colleagues have also rested.

when will this end, we're already tired.